رسانه‌ی آوا: برنامه‌ی جهانی غذا روز( جمعه ۲۱ ثور) با نشر اعلامیه‌ی در تویترش نگاشته است که سه میلیون کودک در افغانستان دچار سو تغذیه هستند و هم‌چنان افزوده‌است فقط قادر است از بین سه کودک به یک کودک رسیدگی کند.

این در حالی‌ست که شماری از کودکان به دلیل نداشتن نان‌آور،  ضعیف بودن اقتصاد خانواده‌ی شان و افزایش نرخ بی‌کاری کار می‌کنند و برای خانواده‌های‌شان مصارف اولیه‌ی زندگی را تامین می‌کنند‌.

حمیده‌ یکی از صدها کودک کار، مجبور است ساعت‌ها پیاده‌روی و مسافت زیادی را طی کند و با دود کردن اسفند پولی بدست بیاورد و مخارج خانواده‌ای شش نفری‌اش را تامین کند.

او می‌گوید: یازده‌سال سن دارد و با خواهر کوچک‌ترش اسفند دود می‌کنند و روزانه پنجاه الی صد افغانی درآمد دارد، تا صنف سوم درس خوانده‌است و با بدتر شدن وضعیت اقتصادی‌ خانواده‌اش مجبور شده‌است مکتب را ترک کنند. هم‌چنان او می‌گوید اگر وضعیت اقتصادی‌اش بهتر شود آرزو دارد دوباره مکتب برود و در آینده داکتر شود.

محسنه یکی دیگر از کودکان کار می‌گوید: پیش از تسلط طالبان پدرش مچی‌گری می‌کرد و حالا با برداشتن غرفه‌ای مچی‌گری‌اش او بی‌کار شده است و من مجبورم کار کنم و مصارف خانواده‌ای چهارنفری‌ام را تامین کنم. او می‌گوید به دلیل شرایط بد اقتصادی نتوانسته‌است به مکتب برود. هم‌چنان آن‌ها می‌گوید با این مقدار پول نمی‌تواند نیازهای اولیه‌ای زندگی‌شان را تامین کند.

 کاهش کمک‌های بشر دوستانه نیز تاثیری مستقیم بالای زندگی افراد نیازمند دارد و منجر به بدتر شدن وضعیت زندگی افراد نیازمند به خصوص کودکان شده و آنان را در معرض آسیب‌های بیش‌تری چون سو تغذیه قرار می‌دهد.

این درحالی‌ست که بیش از چهارماه قبل اداره‌ی انکشافی سازمان ملل (یو ان دی پی) گفته بود که پس از به قدرت رسیدن دوباره‌ی طالبان، ۸۵ درصد مردم افغانستان با مصرف کم‌تر از  یک دالر در روز زندگی می‌کنند